Het is nu zo’n 7 weken geleden dat we in de intelligente lockdown gleden, of eerder, vielen. Van de ene op de andere dag kwam alles tot stilstand, op die paar plekken na waar juist naar de hoogste versnelling werd geschakeld. Alles en meer lijkt er al over te zijn gezegd. Hoe lastig het is, hoe interessant, hoe pijnlijk, hoe eenzaam, hoe gekmakend, hoe rustgevend, hoe weldadig, hoe transformerend. Alle invalshoeken komen langs, mede doordat bijna iedereen meer tijd heeft om na te denken en te schrijven.

Preventief schrijven
Steeds meer mensen komen er in deze tijd achter hoe prettig het is om te schrijven over wat hen bezighoudt. Dat kun je rustig therapeutisch noemen, ook al had je niet het idee dat je therapie nodig had. Preventief, zo je wilt, dat kan het ook zijn. Hoe meer je de warboel, die het bij velen van ons in het hoofd vaak is, ontrafelt door op te schrijven, des te rustiger en overzichtelijker het kan worden. Bij mij werkt dat in ieder geval wel zo.

Schrijven als spiegel
Het werkt ook als een spiegel. Het papier weerkaatst de gedachten die ik had en daardoor kan ik er beter naar kijken. Soms is dat verwonderen (Echt waar? Denk ik dat?) en soms herkennen (Dát zat me dus dwars). Af en toe is het om moedeloos van te worden (Nee hè, niet weer dat!) en tegelijk is dat dan kennelijk iets waarmee ik nog aan de slag moet.

Creatief schrijven
Af en toe werkt het ook inspirerend. Door het op te schrijven ontstaat een nieuw idee dat al schrijvend weer tot het volgende idee leidt. En zo ontstaan leuke, grappige, handige, mooie plannen die er nooit waren geweest als de eerste ingeving alleen was blijven rond dwarrelen in mijn hoofd.

Schrijvend de dag bezien
Een andere manier waarop schrijven kan helpen is door terug te kijken op de dag. Wat ging er goed? Wat ga ik morgen anders doen? Waar ben ik blij mee? Waar ben ik dankbaar voor? Vroeger vond ik het overdreven, zweverig, maar sinds ik dagelijks echt inzoom op waar ik dankbaar voor ben, merk ik hoe goed het werkt, hoe prettig het is om op die manier naar de dag te kijken en hem af te sluiten. Het mooie van opschrijven is ook dat je kunt teruglezen. Boeiend om te zien wat mij een maand, een jaar geleden bezighield. En daar dan een lijn in te ontdekken (of juist helemaal niet).

Schrijven om te verwerken
Schrijven is ook een manier om te verwerken. Als je ziek bent, iemand verliest, iets ellendigs meemaakt of juist iets heel bijzonders. Het helpt echt! Toen ik bevallen was van mijn eerste kind, heb ik in de weken erna minutieus opgeschreven hoe die bevallingsdag voor mij verliep. Wat een emoties en wat voelde het goed om ze, ook op deze manier, te verwerken.

Schrijven als wasknijper
Tot slot kan schrijven ook helpen om iets juist uit je hoofd te krijgen. Door het op papier te zetten, kan het rusten en ophouden je lastig te vallen. Dan werkt je papier als wasknijper waar je de gedachte even mee ophangt.

Pen en papier
Zoveel manieren om schrijven te gebruiken en ervan te genieten. Voor mij trouwens vooral door ouderwets met pen en papier bezig te zijn. Hoe handig alle digitale hulpmiddelen ook zijn, schrijven werkt vooral op al die manieren als het op papier gebeurt.

Voor iedereen die dit allang wist: fijn hè!? En voor degenen die nooit schrijven: probeer het eens! Ik ben benieuwd wat je ervaart.

Fijne schrijfsels gewenst!