Zou het leven ooit weer leuk worden? Of de moeite waard? Terwijl die gedachten bij je opkomen, schrik je ervan. Ben je echt zo diep in de put weggezakt, dat niets meer de moeite waard lijkt?

Zo moe van re-integreren

Je bent net terug van twee uur naar je werk. Boventallig re-integreren heet het. Klinkt mooi, maar ze zouden het beter ‘nutteloos meehobbelen en er dan toch doodmoe van zijn’ kunnen noemen. Sinds die chronische ziekte je van al je energie beroofde, moeten die twee uur kennelijk het hoogtepunt van je dag zijn. Nou, zo voelt het niet.

Alles voelt somber

Dan is het ook nog herfst in zijn meest herfstige vorm: regen, harde wind, grijs, koud. Vroeger genoot je ervan om stevig te wandelen, tegen de wind in. Heerlijk opgefrist kwam je thuis. Nu ben je vooral bang dat je omver wordt geblazen. En al die corona-negativiteit. Het lijkt alsof het overal grijs en somber is. Heel veel loos: nutteloos, machteloos, hopeloos, eindeloos.

Zij voelde dat ook zo

Ik herken je gevoel. Ik hoorde het pas nog van een vrouw die ik coach. Een vrouw die de wereld aankon, voor iedereen klaar stond en ziek werd. Ze vertelde over haar frustratie, haar ongeloof, haar somberheid. En over hoe de tijd van nu het nog erger maakt.

Vroeger kon ze alles

Ik heb met haar uitgepluisd hoe het precies voelt. Ze vertelde bij alles dat ze zo graag terug wilde naar hoe het vroeger was. Elke dag vergeleek ze met de dagen voordat ze ziek werd. Elke ‘prestatie’ (haar aanhalingstekens, niet de mijne) vergeleek ze met wat ze vroeger kon. En nu was alles minder, veel minder.

Wat was er vandaag wel goed?

De vraag die ik haar stelde was ‘wat was er wel goed vandaag?’ ‘Niks’, zei ze. En dat geloof ik nooit. Dus hield ik vol. ‘Laat eens los wat je vroeger deed. Kijk eens door de ogen van een goede vriendin naar jezelf. Vertel dan nog eens, wat was er goed vandaag.’ ‘Ik ben twee uur naar mijn werk geweest.’ ‘Ik heb ontbeten, ondanks dat ik ertegenop zag.’ ‘Ik heb de vaatwasser niet uitgeruimd, omdat ik wist dat dat te veel energie zou kosten.’ Heel goed!!

Iedere dag minstens vijf goede dingen

Dan vraag ik haar om iedere dag vijf dingen op te schrijven die goed gingen. Dingen die er wel waren, waar ze tevreden over was. Iedere dag minstens vijf. Bij de volgende sessies vroeg ik er steeds naar. Het kostte een paar weken voordat het een gewoonte voor haar werd, maar toen kreeg het langzaamaan effect. Werd het gemakkelijker om te doen en werd haar gevoel een beetje zonniger.

Ook nu is het leven de moeite waard

Natuurlijk is dit niet de oplossing voor alles. Zou mooi zijn, maar dat is niet zo. Maar het is wel een stapje in de goede richting. Stoppen met vergelijken met je allerbeste tijd. Beginnen met aandacht te schenken aan wat er nu wel goed is. Daar iedere dag een lichtje op laten schijnen. Het helpt, echt. Om te ervaren dat het leven, ook in deze tijd, op z’n minst af en toe weer leuk is en de moeite waard. En wie weet moet jouw allerbeste tijd nog komen…

Wat was er goed voor jou vandaag?

Er was vast íets goed voor jou vandaag. Schrijf het meteen even hieronder