Medische coaches zijn er nog nauwelijks in Nederland. Goed dus om eens toe te lichten wat ik als medisch coach doe.

Wat is er veel veranderd in een half jaar! Waar wij in Nederland altijd voorop (menen te) lopen waar het bijv. om solidariteit met kwetsbaren gaat, klinken er ineens veel andere geluiden.

Als mantelzorger heb je het vaak heel druk. Hoe zou het zijn om je iets vrijer te voelen door van een afstandje te kijken naar wat er echt, absoluut moet?

Zeggen we niet bijna allemaal dat het goed met ons gaat als iemand ernaar vraagt? Hoe vaak is dat eigenlijk de waarheid? Zeker als mantelzorger is het belangrijk om jezelf dat af te vragen.

Hoeveel vooroordelen er over mensen met een chronische ziekte zijn, merken velen van hen iedere dag. Hoe kun je daar beter mee omgaan, van beide kanten?